|
Vizitis la arbaro densa ĉi nokte min kun verd' intensa, surpluvis min la prunfloraro... Sur voj' malnova ni en paro promenas, bambuombroj vibras, flanarboj sur nin roson kribras. La vento de l' Huong-rivero por dormi flugas al kanejo. Vi lante voĉis dum promen'... Ho, rava voĉo tra l' ĝarden'. Ni iris, iris ĝis trans pado kun ofta retrorigardado. Prunarboj sendis per parfumo mesaĝon tra l' vespermallumo. Odoro stranga ŝvelas, glitas, en polv' ni niajn paŝojn vidas kaj aŭdas bati nian koron, ilian strangan kunsonoron. La sonĝo for... Mi vin atendas. Riveroj, arboj for... Sed pendas tiu parfumo: mi ĝin sentas. Dek jarojn torturiĝas torde ĉi lando, la panarboj morte falas, sed ŝvelas ja pli forte parfum' en mia kor' kaj via... |